Ο Νικολάς Ανδρέεβ γεννήθηκε στην πόλη Ζαγόρσκ (η Σέργιεβ Ποσάδ τώρα) στο χίλια εννιακόσια εξίνδα τεττάρτο χρόνω στην οικογένεια των παιδαγόγων. Από την παιδική του ηλικία του Νικολά άρεσαν φωτογραφίες. Μακρύ και με πολλό εντιαφέρον ο Νικολάς μπορούσε να κοιτάζει καλλιτεχνικές φωτογραφίες, που είχαν πλούσιες στην οικογενιακή αρχεία. Αυτός κοίταζε πρόσωπα στα πορτρέτα και εξέταζε λεπτομέριες αστικών οδών και πλατείων. Αρχικά ο Νικολάς δοκίμασε εαυτό του σε ρόλο του φωτογράφου όταν ήταν 16 χρόνια. Η φωτογραφία έγινε πάθος γιαυτού από τη μερα οταν οι γονείς του φωρουσαν την προτη φωτογραφική μηχανή Σμενα – την κυριακή φωτογραφική μηχανή της Σοβιετικής.εποχής. Όπως πολλοί νέοι φωτογράφοι ο Νικολας έπαιρνε τα πρώτα μαθήματα της φωτοτέχνης σε μια παιδική λέσχη της φωτογραφίας – μακρύ πρίν από την απόφαση στο 1985 της τεχνικής σχολής της Λενινγράδ ως φωτογράφος. Από την μέση των1980 δίδασκε φωτογραφία στο Παλάτι των πιονέρων, δούλευε ως φωτογράφος στους διαφορετικούς οργανισμούς της Λενινγράδ, μέτεχε στους φωτογραφικούς διαγωνισμούς, δημοσιέουσαν σε εφημερίδες. Το όλο ο Νικολάς Ανδρέεβ αφιέροσε στην καλλιτεχνική φωτογραφία 35 χρόνια της ζωής του.
Εφεξής σπούδασε στη Θεολογική σχολή της Ρίγας, στο Πανεπιστήμιο της ειδικής εκπαίδευσης και ψυχολογίας του Βάλλενβεργ στη Αγία Πετρούπολη, τελείωσε το Τμήμα φωτοδημοσιογράφων σε Ενώση δημοσιογράφων της Αγίας Πετρούπολης, Κρατικό Ακαδημαικό Πανεπιστήμιο ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής του Ρέπιν στη Αγία Πετρούπολη. Είναι νικιτής κάποιων διαγονισμών της φωτογραφίας και μέλος της Ενώσης φωτοζωγράφων της Ρωσίας από 2009 και μέλος της Ενώσης ζωγράφων της Ρωσίας από 2013. Τα έργα του συντάκτη τέθηκαν στην έκθεση στο Κρατικό Ρωσικό Μουσείο, στο Μανέζ της Αγίας Πετρούπολης, στο Γκαλερί Ραχμάνινοβ Δβόρικ, στο Κέντρο επιδείξεων της Ενώσης ζωγράφων της Αγίας Πετρούπολης, στο Ρέγεντ-Χολλ και Καθεδρικό της εικόνας της Μητέρας του Θεού του Βλαδίμιρ.
Η αρετή πού αγωνίζεται ο χριστιανισμός παίρνει βασική θέση στη δημιουργία του συντάκτη. Της ειδηκής, καθημερινής φωτογραφίας παρ’ολη αλίθεια της ζωής κατά την γνώμη του πρέπει να φέρνει το καλό και το φώς. Γιαυτά τον Νικολά αρέσει φυσική και ανθροπινή απλά και ωραιότητα, που αυτός βλέπει και προσπαθεί να αναφέρει στον θεατή. Την είκονα του Χριστού πρέπει να φωτογραφεί στο πνεύμα του αγίου. Κατ’αυτή τη έκφραση κάποιου αρχαίου ασκητή της εκκλεσίας ο συντάκτης είναι έτοιμος να υπογράψει.
Η πλειονότης των έργων του πατέρου Νικολά είναι εινομένη με τον είδιο γενικό θέμα – το προσκύνημα. Οι εικόνες των αγίων για τον ορθοδόξων θέσεων, ιερέων και πιστών, χωρίς εμφαση και συγκινησιακη συντριβη μπορουν να μην κανουν καταπληξη με την καινοτομια των τεχνικών ευρημάτων, αλλά ανώτερα ποιότητα της πραγματοποίησης αυτών επιτρέπει να εκτιμεί το βεβαιο επαγγελματικοτητα του συντακτη. Σ’αυτα τα εργα μπορει να βλεπει οχα μονο την είκονα, αλλά καί την ουσία αυτής. Τού βοηθεί καί η χρωματική απόφαση των έργων – αγαπημένη για τους επαγγελμάτεις όλων των είδων ασπρόμαυρη φωτογραφία τονίζει την προσοχή στους γραμμές και στην φωτοσκίαση. Παρουσιασμένα έργα δημιουργούν την σειρά των φωτεινών εικόνων που προκαλούν αγαθότητες συγκίνησεις και τα χαμογελά. Είκονες καθημερινής ζωής, κρύφες ψυχολογικές πρωσοπογραφίες και ταπεία – όλα αυτά είναι το ενιαίο συνόλο που παρουσιάζει υποκειμενική απόψη του συντάκτη στο περιβάλλον αυτού. Και αυτό το περιβάλλον είναι αλιθηνά μοναδικό. Η τύχη του φωτογράφου συνδένεται στενά με το θέμα των εικόνων. Τα πρόσωπα των ανθρόπων στις φωτογραφίες του πατέρα Νικολά Ανδρέεβ εκφράζουν όχι μόνο την πίστη, αλλά και την χαρά. Αυτά είναι τα έργα του ανθρόπου που κοιτάζει για τον κατοπτρικό ερευνιτή με τα μάτια του ψυχολόγου και του ιερέου ταυτόχρονα.
